تک بیتی 4 الف

آتش از برق نگاهت ريختي بر جان من       خواستي تا در ميان شعله ها آبم کني
مهدي سهيلي
________________________________________
آتش پر از قهر تو مي گفت: برو          جذبه ي چشم پر از مهر تو مي گفت بايست
بهروز ياسمي
________________________________________
آتش عشق پس از مرگ نگردد خاموش        اين چراغي است کزين خانه به آن خانه برند
حافظ
________________________________________
آخر از راه دل و ديده سر آرد بيرون        نيش آن خار که از دست تو در پاي من است
فرخي يزدي
________________________________________
آخر به اسارت دل حسرت زده خو کرد         شادم که دگر ياد گريز از قفسم نيست
فريدون توللي
________________________________________
آخر چه شد که اين همه نامهربان شدي         چيزي که خوش نداشتم اي دوست، آن شدي
شعبان کرم دخت
________________________________________
آدميزاد اگر بي ادب است آدم نيست        فرق در بين بني آدم و حيوان ادب است
فصاحت رازي
________________________________________
آسايش دو گيتي تفسير اين دو حرف است         با دوستان مروت با دشمنان مدارا
حافظ
________________________________________
آسمان بوي اجابت مي دهد        بس که قنديل دعا آويخته است
عبدالجبار کاکايي
________________________________________
آشناي تو به دل غير تو را ره ندهد         که نسازند به يک خانه دو بيگانه به هم
صغير اصفهاني
________________________________________
آنچه از دریا به دریا می رود      از همان جا کامد، آنجا می رود
مولوی
________________________________________
آواره همچو خار هراسان ز باد مست      خاکستر خیال ز دستم عنان گسست
محمد حسن آرش نیا
________________________________________
آسمان نگاه خسته ی من خانه ی ابر های بارانزاست
نیستی و نبودنت تنها غصه ی آفتابگردانهاست
حامد ابراهیمی
________________________________________
آمدی چشم گشودی و خزانم کردی      اولین شاعر چشمان وزانم کردی
سید اسحاق افضلی

برچسب‌ها: تک بیتی ناب, شعر, حافظ

+ نوشته شده در ساعت توسط جواد حبیبی |

قرآن ! من شرمنده توام اگر از تو آواز مرگی ساخته ام که هر وقت در کوچه مان آوازت بلند می شود همه از هم می پرسند " چه کس مرده است؟ "

چه غفلت بزرگی که می پنداریم خدا ترا برای مردگان ما نازل کرده است .

قرآن ! من شرمنده توام اگر ترا از یک نسخه عملی به یک افسانه موزه نشین مبدل کرده ام .

یکی ذوق می کند که ترا بر روی برنج نوشته،‌ یکی ذوق میکند که ترا فرش کرده ،‌یکی ذوق می کند که ترابا طلا نوشته ، ‌یکی به خود می بالد که ترا در کوچک ترین قطع ممکن منتشر کرده و … آیا واقعا خدا ترا فرستاده تا موزه سازی کنیم ؟

قرآن! من شرمنده توام اگر حتی آنان که تو را می خوانند و ترا می شنوند ،‌ آن چنان به پایت می نشینند که خلایق به پای موسیقی های روزمره می نشینند .. اگر چند آیه از تو را به یک نفس بخوانند مستمعین فریاد می زنند ” احسنت …! ” گویی مسابقه نفس است …

قرآن !‌ من شرمنده توام اگر به یک فستیوال مبدل شده ای حفظ کردن تو با شماره صفحه ،

‌خواندن تو آز آخر به اول ،‌یک معرفت است یا یک رکورد گیری؟ ای کاش آنان که ترا حفظ کرده اند ، ‌حفظ کنی ، تا این چنین ترا اسباب مسابقات هوش نکنند .

خوشا به حال هر کسی که دلش رحلی است برای تو .

آنان که وقتی ترا می خوانند چنان حظ می کنند ،‌ گویی که قرآن همین الان به ایشان نازل شده است. آنچه ما با قرآن کرده ایم تنها بخشی از اسلام است که به صلیب جهالت کشیدیم.

سهروردی می گوید موقعی که قران می خوانی طوری بخوان که انگار قران تنها برای تو نازل شده و تو مخاطب قرانی.

پیوندهای روزانه

نوشته‌های پیشین

آرشیو موضوعی

BLOGFA.COM

سرّعشق(زیبایی .:. دانایی .:. نیکویی)

در ره منزل لیلی که خطرهاست در آن .::. شرط اول قدم آن است که مجنون باشی...